Anne & Baba Hakkı
Sonradan olma bir sürü kutlamamız var ama artık hepsini yerli yerine oturtabilir oldukça ve sanırım kendi içimde daha dinginleştikçe, o günleri anlamlandırabilir oldum.
Yıllar öncesinde bir anneler gününde, tüm kız kardeşler hepimiz birden farklı sebeplerden annemi arayamamıştık ve sevgili güzel annem bu sebeple kara yaslara bürünmüştü. Babamın, hiç bilmediğim ve salon beyefendiliğinden çıkmasına neden olan bir yüzünü görmüştük ki, yine bize bir şey söylemeyip, ilk Amerika kıtasına adım attığında sorduğu soru çok manidardı, “o güzel günü icat edip, aileleri birbirine kırdıran güzel insan kimdir, mezarını tüm iyi niyetimle ziyaret etmek isterim.” demişti.
Bu özel günlerde hep, anne – babası vefat edenleri, anne – babasıyla arası iyi olmayanları düşünürüm bu nedenle. Sağ olsun Hindistan’daki spiritüel okulum hayatıma girdikten sonra her şeyin anlamı daha iyi yerine oturduğu için gece gece dayanamadım iki satır yazmak geldi içimden.
Anne, baba topraktır, köktür. İnsanın bu yaşama gelmesine aracı olandır, sonrasında da bu yaşamdaki şekillenmenin ana kaynaklarıdırlar. Bizler, bazen istediğimiz gibi olmadıklarından, bazen bizleri erken bıraktıklarından, bazen çocukluğumuzda ihtiyaç duyduklarımızı karşılamadıklarından, bazen boynuz kulağı geçtiğinden, bazen kuşak farkından genelde onları suçlama eğiliminde oluruz, olgunlaşmanın ilk belirtisi de onları affedip, onlarla barışmaktır aslında. Psikolojik, ruhsal sağlığımızı en direkt etkileyen, dünyayı algılayışımızı belirleyen en temel ilişkidir ebeveyn ilişkisi.
Bunları biliyoruz da, sen neden girdin bu konuya diyorsanız, olayın “hediye, tüketim, kapitalizmin genel ucuzlatma yaklaşımını bir yana bırakıp, ne kadar kızgın olursanız olun, ne kadar canınızı yakmış olurlarsa olsunlar, size can veren iki kutsal varlık var karşınızda. Ne yapmış olurlarsa olsunlar, bu dünyada, bu bedende var olmanızın nedeni onlar. Ruhuyla teması olan, onu dinleyenler eminim içerden kafa sallıyorlar ki, ruhunuz bu dünyada olma konusunda müthiş mutlu ve bu konuda “şükran duymanız” gereken iki varlık var, anneniz ve babanız…
Diğer yandan, vefat ettiler, sen ne diyorsun, acımızı mı körüklüyorsun diyenlere de sözüm şu, “ruh sonsuz bir varlık” ve bedenen dünyada olmasalar da size sevgiyle izlediklerini unutmayın.
Yarın bunun için iyi bir şey yapın hem kendinize hem de güzel babalarınıza… İster yaşasınlar ister güzel ruhları ışığa gitmiş olsun, siz evlat olarak gidin sevgiyle açın kalbinizi onlara ve bırakın kucaklasınlar sizi. İster bedenleriyle kucaklaşın, ister ruhlarına iyi geleceğini düşündüğünüz bir ritüel bulup, ruhlarıyla kucaklaşın… Mutlu edin onları kendi bildiğiniz yöntemlerle ve siz de yanlarında mutlu olmanın tadını çıkartın, bu özel günlerin hepsine de bir tüketim zorunluluğu olarak değil, bir sevgi paylaşım FIRSATI diye bakın…
Her şekilde ruhunuzu gülümsetecek bu okuduklarınız, bırakın nasıl deneyimlemek istiyorsa yüreğiniz bu günleri öyle deneyimlesin… Sevgiyle BİRlikte kalın. Leela Duygu Öğüt